Quisque libero massa, fringilla in accumsan in, imperdiet sit amet sapien. Etiam ultrices arcu ut ex facilisis efficitur. In leo diam, consequat sit amet sollicitudin malesuada, tincidunt vitae leo. Ut ligula sapien, dignissim in aliquet a, feugiat sit amet odio. Sed non auctor metus. Cras nec efficitur risus, nec auctor urna. Morbi dapibus libero nec sem luctus eleifend.
U kunt ons bereiken via het contactformulier of telefonisch (050/70 87 47). Dan spreken wij een concrete plaats en tijdstip af. Dit kan bij u op kantoor, of op een discrete plaats.
Zo kunnen wij de zaken bespreken en bekijken wat er mogelijk is om uw probleem op te lossen. Dit verkennend gesprek of intakegesprek is kosteloos. Indien u met DetectiveBelgium in zee gaat, dan kunnen wij overgaan tot het opmaken van een overeenkomst. De wet van 19 juli 1991 tot regeling van het beroep van privédetective, ook de detectivewet genoemd, voorziet een aantal wettelijke voorschriften. De overeenkomst dient niet alleen schriftelijk te gebeuren, er moeten een aantal zaken verplicht in opgenomen worden. In de eerste plaats een nauwkeurige beschrijving van de opdracht waarmee de privédetective wordt belast. Bovendien moet de overeenkomst ook melding maken van de vermoedelijke duur van de opdracht, alsook van de preciese uurbezoldiging en de kostentarieven van de privédetective.
Zo weet u perfect hoeveel een onderzoek u of uw bedrijf zal kosten en komt u ook niet voor verrassingen te staan. Dit leggen wij u graag uit in een eerste gesprek. We kunnen hier onmogelijk uit de doeken doen wat er kan en wat niet. Maar in functie van uw probleem kunnen we bespreken welke methoden en middelen mogelijk zijn binnen de grenzen van de wet. Na de uitvoering van het onderzoek ontvangt u een eindverslag dat wettelijk de volgende zaken moet bevatten:
- een nauwkeurige beschrijving van de onderzoeksactiviteiten
- een nauwkeurige berekening van de kosten en de factuur
- en de overtuigingsstukken die de privédetective heeft verzameld
Uiteraard zullen wij tijdens de uitvoering van de opdracht regelmatig met u communiceren.
Ten slotte zijn wij door de overeenkomst gebonden door de discretieplicht. Wij mogen onze bevindingen enkel en alleen aan u meedelen, behoudens wettelijke uitzonderingen.
In de regel beoordeelt de rechter vrij de bewijswaarde van elk bewijsmiddel. Precies omdat het beroep van privédetective door de wet van 19 juli 1991 - dus al meer dan twintig jaar - wettelijk geregeld is, houden rechtbanken meer en meer rekening met de vaststellingen van de privédetective. Dit zowel in arbeidszaken als in familiezaken. Het rapport van een privaat onderzoeker kan dus het verschil maken tussen winst en verlies in een gerechtelijke procedure. Wij maken er een erezaak van dat het bewijsmateriaal (foto's, film, bandopnames,...) volledig binnen de grenzen van de wet verzameld is. Want anders is het bewijsmateriaal nietig.
Absoluut! Indien u een onderneming heeft, dan mag u de kosten die de inzet van een privédetective met zich meebrengen, inbrengen in uw belastingen. U kunt dus de inzet van een privédetective zien als een waardevolle investering. Bovendien wint u op een dubbele manier. U schakelt bepaalde kosten uit (bv. door diefstal, fraude, vandalisme, enz.) en u kunt de kosten van een privédetective dan nog eens fiscaal aftrekken.
Een privédetective mag één en ander onderzoeken. Maar hij dient zich uiteraard bij de uitvoering van zijn opdracht aan de wet te houden. De privédetective moet rekening houden met de volgende wetgeving:
- uiteraard de wet van 19 juli 1991 tot regeling van het beroep van privédetective
- het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens
- de Belgische Grondwet
- de Belgische Strafwetgeving
- de wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer en opzichte van de verwerking van persoonsgevens (de zgn. Privacywet)
- CAO nr. 68 van 16 juni 1998 (m.b.t. camera's op de werkvloer) en CAO nr. 81 van 26 april 2002 (m.b.t. mail- en surfgedrag werknemers)
- de wet van 13 juni 2005 op de elektronische communicatie (de zgn. Belgacomwet)
- de wet van 21 maart 2007 tot regeling van de plaatsing en het gebruik van bewakingscamera's (de zgn. Camerawet).
Het belang hiervan kan onmogelijk overschat worden. Bewijsmateriaal dat verkregen is door onwettige middelen of methoden, is nietig. In de rechtbank maakt iedere advocaat daar brandhout van. Zo mag een privédetective geen gesprekken opnemen waaraan hij niet deelneemt, mag hij geen woonstschennis plegen, mag hij geen wapen dragen, mag hij geen foto's nemen in private vertrekken, enz. Graag leggen wij in een persoonlijk gesprek uit wat er allemaal juridisch kan en wat niet.
DetectiveBelgium hanteert een klaar en duidelijk tarievensysteem. Het uurtarief per privédetective bedraagt 60 euro per uur, ongeacht dag-, nacht- of weekendwerk. Een kennismakingsgesprek is kosteloos. Voor de inzet van gespecialiseerde diensten (bv. forensic audit) of apparatuur wordt wel een meerprijs gevraagd, maar dat wordt dan uiteraard ook contractueel vastgelegd. De kilometervergoeding per voertuig bedraagt 0,9 euro per kilometer. Alle tarieven zijn exclusief btw. De detectivewet van '91 is trouwens heel strikt: artikel 8 zegt onder meer dat volgende zaken moeten opgenomen worden in de overeenkomst:
- een nauwkeurige omschrijving van de opdracht
- een aanwijzing van de duur van de opdracht.
- de uurbezoldiging van de privédetective
- de kostentarieven
Alvorens u dus een overeenkomst met ons ondertekent, weet u precies wat het financieel plaatje zal zijn. Zo komt u bij ons nooit voor verrassingen te staan. Lees ook het artikel omtrent de fiscale aftrekbaarheid.
Goeie vraag! Onze meerwaarde moet gezocht worden in het belang dat wij dienen: dit is uw persoonlijk belang of het belang van uw bedrijf. Daar waar politiediensten het algemeen belang voor ogen houden, is uw privébelang onze grootste zorg. Dit betekent ook dat wij uw probleem prioritair behandelen, terwijl dit bij uw eventuele klacht bij de politie helemaal niet zo zeker is. Alles hangt daar af van de prioriteiten die op dat moment gelden. Een bijkomend voordeel is dat wij in alle discretie werken. Vrijwel niemand ziet graag politie over de vloer komen. Het is trouwens ook voor alle partijen beter dat de zaken in der minne kunnen geregeld worden.
Deze vraag kan men moeilijk ongenuanceerd beantwoorden. Eerst en vooral zijn er een aantal drugtesten op de markt, maar die kunnen ook een vals positief resultaat geven, vooral in combinatie met bepaalde geneesmiddelen (bv. codeïne). Bovendien zal uw tiener er alles aan doen om een positieve plas te vermijden, door bijvoorbeeld vochtafdrijvende middelen te gebruiken. Ten slotte zou u uw zoon of dochter zonder zijn of haar medeweten kunnen testen, maar de vraag is of dit juridisch helemaal correct is. Jongeren hebben ook hun rechten. Ons advies is dat u als ouder beter kan nagaan waar en bij wie uw tiener vertoeft, controle houdt op het budget van uw kind, en vooral dat u praat met uw zoon of dochter wanneer er iets aan het licht komt.
De wet heeft dit begrip vaag omschreven. Art. 35 van de Arbeidsovereenkomstenwet luidt: "Elke ernstige tekortkoming die elke professionele samenwerking tussen de werkgever en de werknemer onmiddellijk en definitief onmogelijk maakt."
De rechtspraak geeft ons een aantal voorbeelden, maar het zal steeds de individuele rechter zijn die de feiten zal beoordelen. Onderstaande lijst vermeldt enkele situaties waar er over het algemeen weinig discussie over bestaat:
- Diefstal en fraude op het werk. Een habbekrats zal meestal niet voldoende zijn. Ook buiten het werk kan diefstal of fraude elke professionele samenwerking onmogelijk maken.
- Geweld en agressie op het werk.
- Insubordinatie of ongehoorzaamheid. Dit is weigeren een bepaalde taak uit te voeren die duidelijk tot het normale takenpakket behoort.
- Dronkenschap op het werk. Probleem is wel dat de werkgever niemand een ademtest laat staan een bloedtest kan opleggen.
- Een opzettelijke professionele fout.
- Belangenvermenging: een werknemer die bijvoorbeeld enkel bestelt bij een bedrijf waar hij (mede)eigenaar van is. Zelfs indien deze participatie met medeweten en instemming van de werkgever gebeurd is.
- Het uitoefenen van een beroepsbezigheid tijdens een periode van arbeidsongeschiktheid.
Forensic auditing is een vakgebied binnen de auditsector dat zich specifiek bezighoudt met fraudebestrijding. Men spreekt naast forensic auditors ook van fraud auditors of fraud examiners. Deze specialisten gaan zeer planmatig te werk. Het doel is het achterhalen van de waarheid bij fraude en gesjoemel. In de toekomst gaat men trouwens meer en meer spreken van fraud auditor in plaats van forensic auditor.
IT Forensics is een soort onderzoek dat zich richt op het vinden van juridisch bewijs op digitale media. Dat kan het onderzoek zijn van een usb-stick, een harde schijf of een server. Relatief nieuw is het onderzoek van tablets en smartphones.
Ja zeker! Zowel diefstal als fraude wordt gezien als een dringende reden voor ontslag. Zelfs indien dit buiten het werk gebeurt, want in de rechtspraak gaat men er van uit dat dit elke professionele samenwerking onmogelijk maakt. Eén bedenking: het stelen van een stapeltje post-its of paperclips zal voor de rechter doorgaans onvoldoende zijn. Het gestolen goed moet bijgevlog een zekere waarde hebben.
Bij dit onderzoek gaan we na in hoeverre een onderneming solvabel is, met andere woorden of een onderneming kan voldoen aan zijn financiële verplichtingen. Vervallen schulden, RSZ dagvaardingen, veroordelingen, liquiditeitstekorten, eigen kapitaal die kleiner is dan de helft van het vermogen, enz. zijn allemaal duidelijke tekenen aan de wand en kunnen wij nagaan.
Hoewel misschien niet meer van deze tijd - dit laten we hier in het midden - maar gerechtsdeurwaarders doen nog steeds vaststellingen van overspel. Dit gebeurt in samenwerking met een privédetective en dat kan nog steeds bijzonder nuttig zijn bij het eventueel toewijzen van het hoederecht en bepalen van onderhoudsgelden.
Volgens van Dale en ook volgens de Woordenlijst Nederlandse Taal (het alomgekende Groene Boekje) is de enige correcte schrijfwijze "privédetective". In de wet van 1991 leest men nog "privé-detective" (toen was dit de correcte spelling). In het wetsontwerp dat de detectivewet van '91moet vervangen, wordt hoogstwaarschijnlijk komaf gemaakt met het taalkundig probleem en spreekt men niet langer van privédetective of privé-detective, maar van "privaat onderzoeker". Aan de oude term privédetective - al dan niet met streepje - hangt immers een negatieve connotatie, in de hand gewerkt door films, series en romans, die een verkeerd beeld ophangen van wat een detective doet. Wanneer de nieuwe wet er precies zal komen is echter een ander paar mouwen.